Oglądaliście Dzwonnika z Notre Dame Disneya? Bo ja do tej pory (jak pewnie znaczna część społeczeństwa) tylko od tej strony znałam tę historię. A równocześnie od wielu lat byłam świadoma, że adaptacja Disneya wiele zmieniła w stosunku do pierwowzoru. Od dawna miałam w głowie, że powieść będzie bardziej złożona, mniej czarno-biała, że bohaterowie będą inni (niekoniecznie tak kryształowi jak w filmie - patrzę tu wymownie na Febusa), że zakończenie pewnie nie będzie tak różowe... W końcu…

Kocham, po prostu kocham musical Les Miserables. Nakręcona niedawno ekranizacja była dla mnie wspaniałą okazją do przeżycia tego jeszcze raz w nowej wersji. Jak łatwo można się domyślić, popędziłam do kina zaraz po polskiej premierze. Z seansu wyszłam z twardym postanowieniem, że jak najszybciej przeczytam powieść. Bo to naprawdę przesada ekscytować się historią już od kilku lat, widzieć parę wersji musicalu i jedną zwyczajną ekranizację (tę z Depardieu i Malkovichem) i przy tym nie znać książki…